บทที่ 51

เหยียนซีชะงักไป

เธอหันไปตามเสียงโดยอัตโนมัติ พอเห็นเป็นคุณปู่เนี่ย ก็วางตะเกียบแล้วลุกขึ้น “คุณปู่คะ? ท่านมาที่นี่ได้ยังไงคะ”

“ตอนกลางวันหนูกินแค่นี้เองเหรอ?” ดวงตาของคุณปู่เนี่ยเปี่ยมด้วยความห่วงใย

“หนูไม่ค่อยหิวค่ะ แค่หาอะไรทานรองท้องไปก่อน” เหยียนซีอธิบาย แล้วถามอย่างสุภาพว่า “ท่านทานข้าวแล้ว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ